อ้อมกอด...จากแม่ชีทศพร

กลับมาแว้ว..... ไปปฏิบัติธรรมคราวนี้ ได้มากกว่าที่คิด.....

วันเสาร์เราตื่นแต่เช้าเตรียมตัวไปปฏิบัติธรรมที่ "วัดพิชยาติการาม" แถวสะพานพุทธ ตามที่ได้สัญญาไว้ ตั้งแต่ตอนที่น้าสาวไม่สบาย ตอนนี้น้าสาวก็หายแล้ว ตามสัญญา(ในใจ)ก็ต้องไปปฏิบัติธรรม เราไปถึงที่วัดตอน 8 โมงเช้า คนเยอะมาก..... แล้วก็ไปลงทะเบียนรับชุดขาว พี่ที่วัดบอกว่าวันนี้ไม่มีปฏิบัติธรรมนะคะ เพราะว่ามีเทศน์เวศสันดร ชาดก.... เราก็งง เทศน์อะไร เป็นยังไง ตอนแรกคิดว่าถ้าไม่มีที่นอนคงต้องกลับ แต่ด้วยความพอดี๊ พอดี ตอนขึ้นไปที่โรงนอน มีพี่คนนึงเค้ากำลังจะกลับแล้วก็บอกให้เรานอนที่นี่ เปลี่ยนชุดขาวแล้วก็ลงมากินกาแฟเจ กับขนมรองท้อง แล้วก็รีบเข้าไปในพิธี คนนั่งอยู่เต็มเลย เราเดินไปหาที่นั่ง แล้วก็เป็นความบังเอิญกับที่ ดร.แม่ชีทศพร กำลังเดินมาแล้วก็รดน้ำมนต์ เราเลยได้ไปเต็ม ๆ แบบ งง ๆ แต่ก็ดีใจ เพราะว่าบางคนมาหลายครั้งก็ไม่ได้เจอแม่ชี ตอนบ่ายแม่ชีเดินมาที่ห้องที่เรานั่งอยู่ แล้วตอนเดินผ่านหน้าเรา เราก็ได้กอดท่านด้วย รู้สึกดีจัง อ้อมกอดจากแม่ชี ที่สุดของผู้ปฏิบัติธรรม

จริง ๆ แล้วการไปปฏิบัติธรรมครั้งนี้ เราตั้งใจไปเดินจงกลม กับ นั้งสมาธิมาก ๆ เพราะว่าไปครั้งที่แล้วรู้สึกชอบ เหมือนได้อยู่กับตัวเอง แล้วก็มีสติมากขึ้น แต่คราวนี้ไม่มี เพราะที่วัดมีงานประจำปี สำหรับวันสารทไทย ได้แต่ฟังเทศน์เฉย ๆ แต่เป็นการฟังเทศน์ครั้งแรกในชีวิต ตอนแรกก็นั่งแบบเบื่อ ๆ อะ แต่ฟังไปฟังมา สนุกดีนะ แล้วก็คงไม่ได้มีโอกาศแบบนี้บ่อย ๆ เพราะมีแต่พระที่เป็นยอดนักเทศน์มหาชาติ (ไม่รู้เขียนถูกป่าว) ทั้งนั้น เทศน์กันต์สุดท้าย เป็นเทศน์จากพระที่วัด เสมียนนารี ท่านเทศน์มหาชาติ เวศสันดรจบ แต่ว่าขอแถม เทศน์เรื่องเกี่ยวกับแม่ เราฟังก็แอบน้ำตาคลอ..

การไปครั้งนี้ เราก็ได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่างนะ อย่างตอนที่พระเทศน์เรื่องพระคุณของแม่ น้องที่นั่งข้าง ๆ เราก็ร้องให้เลย เราก็ให้ทิชชู่น้องเค้าไป น้องก็ขอบคุณแล้วก็หันมาบอกกับเราว่ามันเหมือนชีวิตของแม่หนูเลยคะพี่ หนูไม่คิดว่าฟังเทศน์แล้วจะอินขนาดนี้.... หรือพี่บางคนก็จะมาบอกว่าให้ถวายเงินเยอะ ๆ นะ ยิ่งเยอะยิ่งดี เราก็ได้แต่ยิ้ม ๆ แล้วก็คิดว่า ทำตามกำลังทีมีดีกว่า นานาจิตตังนะคะ แต่สำหรับเรา ไม่ว่าทำอะไร ขอให้ทำด้วยความตั้งใจ เต็มใจ แล้วก็จะสบายใจ....

เอาบุญมาฝากทุกคนที่เข้ามาอ่าน นะคะ สาธุ....